karbonylki
 
Encyklopedia PWN
karbonylki
[łac.],
związki koordynacyjne metali przejściowych, m.in.: żelaza, kobaltu, niklu, chromu, molibdenu, manganu, wanadu, wolframu, z tlenkiem węgla CO jako ligandem.
Ogólne wzory: M(CO)n (karbonylki jednordzeniowe) lub Mn(CO)m (karbonylki wielordzeniowe); w karbonylkach metal (M) występuje na stopniu utlenienia 0; są to zwykle lotne substancje krystal. lub ciecze; silnie trujące, nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w wielu odczynnikach org.; ogrzewane rozkładają się na CO i metal; otrzymywane w wyniku działania tlenku węgla na metal lub jego halogenek albo tlenek; karbonylki znajdują zastosowanie m.in. do otrzymywania czystych metali, np. karbonylek niklu Ni(CO)4, oraz jako katalizatory w syntezie chemicznej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia