kalorymetria
 
Encyklopedia PWN
kalorymetria
[łac. caloris ‘ciepło’, gr. métron ‘miara’],
dział chemii fiz. i fizyki obejmujący metody pomiarów efektów cieplnych towarzyszących różnym procesom fiz., chem. i biol. — reakcjom chem. (np. reakcjom spalania), przemianom fazowym (zwłaszcza zmianom stanów skupienia, jak wrzenie, sublimacja), rozpuszczaniu, adsorpcji, rozpadowi promieniotwórczemu, przemianom materii w organizmach oraz parametrów charakteryzujących cieplne właściwości ciał (np. pomiary ciepła właściwego, przewodności cieplnej);
pomiary kalorymetryczne obejmują zakres temp. od 0,002 do 6000 K; wartości mierzonych ilości ciepła wynoszą od 10–5 do tysięcy dżuli. Kalorymetria niskotemperaturowa zajmuje się pomiarami w zakresie od 0,002 do ok. 290 K, kalorymetria wysokotemperaturowa — pomiarami powyżej temp. 400 K. Pomiary przeprowadza się w przyrządach zw. kalorymetrami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia