kalmodulina
 
Encyklopedia PWN
kalmodulina,
biol. niskocząsteczkowe, termostabilne białko występujące powszechnie w komórkach eukariontów;
jedno z białek wiążących Ca2+, wchodzi z jonem wapnia w odwracalną interakcję, tworząc kompleks białko–Ca2+, który moduluje aktywność wielu enzymów i jednocześnie podlega regulacji poprzez zmiany stężenia Ca2+ w komórce. Zmiany stężenia Ca2+ są efektem działania bodźców zewn., stąd kalmodulinę uznano za czynnik odgrywający zasadniczą rolę w regulacji czynności komórki. Kalmodulina ma 4 miejsca wiążące jony wapnia; wiązanie Ca2+ zachodzi w obrębie 4 domen określanych jako motyw dłoni. Po związaniu jonów wapnia następuje aktywacja kalmoduliny; zaktywowana kalmodulina łączy się z różnego typu białkami, regulując aktywność wielu enzymów, np. Ca2+-ATPazy, H+-ATPazy, niektórych kinaz białkowych, kinaz DNA; niektóre z tych enzymów mogą z kolei regulować różne procesy, np. metabolizm substratów energ., syntezę neurotransmiterów, przepuszczalność jonową. Mechanizm aktywacji licznych białek polega na wiązaniu przez kompleks K–Ca2+ odpowiednich sekwencji aminokwasowych w białkach docelowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia