justunek
poligr. materiał zecerski w postaci prostopadłościennej płytki (ze stopu drukarskiego) bez oczka (wysokość do 20,301 mm), tworzący w składzie powierzchnie nie drukujące;
[niem. < łac.],
justunek
Encyklopedia PWN
służy do wypełniania (justowania) niektórych miejsc składu (m.in. odstępów między wyrazami, wierszami, kolumnami); rozróżnia się j.: drobny, o szer. 1–20 punktów typograf., średni, o dł. 24–84 punktów, długi, o dł. 96–336 punktów, tj. 8–28 cycer; obecnie w zasadzie nie stosowany ze względu na zastępowanie składu zecerskiego fotoskładem i składem komputerowym (justowanie oznacza w nich wykonywanie odstępów między wyrazami, wierszami i kolumnami).
