jajo
 
Encyklopedia PWN
jajo, komórka jajowa, gameta żeńska,
dojrzała komórka rozrodcza żeńska zwierząt i człowieka, zdolna do zapłodnienia i rozwoju w nowy organizm (u roślin część aparatu jajowego);
jaja są wytwarzane w jajnikach, dojrzewają w procesie oogenezy, gromadząc informację rozwojową i materiały zapasowe — żółtko, niezbędne do rozwoju nowego organizmu; zależnie od ilości żółtka rozróżnia się jaja alecytalne — prawie nie zawierające żółtka (np. u większości ssaków i niektórych organizmów pasożytniczych), jaja oligolecytalne — ubogie w żółtko (np. u szkarłupni, lancetnika), jaja mezolecytalne — o średniej ilości żółtka (m.in. u płazów), jaja polilecytalne — bogate w żółtko (np. u ptaków); gromadzi się ono w jednej części jaja, zw. wegetatywną, w drugiej — animalnej — leży jądro i cytoplazma; jaja są otoczone osłonkami mającymi znaczenie dla ich ochrony i odżywiania (osłony jajowe); stanowią największe komórki organizmu; wielkość ich, o której decyduje gł. ilość nagromadzonego żółtka, wynosi zależnie od gat. od kilku µm, do ponad kilkunastu cm (średnica), np. u myszy 60 µm, u człowieka 135 µm, strusia 10,5 cm, żarłacza śledziowego 22 cm.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia