heterie
[gr. hetaireíai ‘grupy przyjaciół’]:
heterie
Encyklopedia PWN
1) w staroż. Grecji nieformalne stowarzyszenia [hetaíros ‘towarzysz’] arystokratów, skupiające ludzi w zbliżonym wieku, o podobnych poglądach polit. i upodobaniach; ich członkowie spotykali się na organizowanych wspólnie ucztach (sympozjach), w razie potrzeby udzielali sobie pomocy materialnej lub wsparcia polit. (np. przy staraniach o urząd lub w procesie sądowym); niejednokrotnie odgrywały istotną rolę polit. (np. przewrót oligarchiczny w Atenach 411);
2) w czasach nowoż. zrzeszenia Greków o charakterze towarzystw nauk., związków handl. lub tajnych organizacji polit.; najsłynniejsza Filiki Eteria (1814–21), zał. w Odessie jako tajne stowarzyszenie w celu wyzwolenia Grecji spod panowania imperium osmańskiego; 1820 jej przywódcą został A. Ipsilantis, który 1821 wzniecił powstanie w Mołdawii i na Wołoszczyźnie.
