hetajrowie
[gr.]:
hetajrowie
Encyklopedia PWN
1) ludzie przynależący do jednej heterii;
2) pierwotnie skupiona wokół monarchy macedońska arystokracja, która monopolizowała wyższe funkcje wojskowe i cywilne w państwie, służąc także jako rodzaj nieformalnej rady królewskiej; z czasem termin hetajrowie oznaczał formację jazdy macedońskiej rekrutowanej spośród młodzieńców z arystokratycznych rodzin; za czasów Filipa II było ok. 800 hetajrów, Aleksander III Wielki wprowadził dodatkowo formację hetajrów pieszych.
