graficzny interfejs użytkownika
 
Encyklopedia PWN
graficzny interfejs użytkownika, GUI,
inform. sposób komunikowania się człowieka z oprogramowaniem komputera, wykorzystujący obiekty wyświetlane na monitorze w trybie graficznym;
do wprowadzania danych korzysta się z klawiatury i myszy. Graficzny interfejs użytkownika określa standardowy wygląd oraz funkcjonalność tych obiektów; zwykle składa się z: 1) menu, wyświetlanych w ustalonym miejscu ekranu, zawierających polecania, które można wybrać myszą; 2) wyświetlanych na ekranie symboli (ikonek), oznaczających obiekty i polecenia — wybranie obiektu lub polecenia odbywa się przez wskazanie go myszą; 3) okien wyświetlanych na całym ekranie lub na jego części (mogą być niezależnie rozmieszczane i przesuwane); 4) standardowych funkcji dialogowych, np. zapytanie o potwierdzenie wydanego polecenia lub wyświetlenie komunikatu o błędzie. Graficzny interfejs użytkownika definiuje także zestaw funkcji, procedur i zmiennych, z których może korzystać programista przy tworzeniu programów komunikujących się z użytkownikiem.
Graficzny interfejs użytkownika jest zwykle związany z konkretnym środowiskiem graficznym i korzysta z jego mechanizmów przy wyświetlaniu informacji; pierwszy graficzny interfejs użytkownika był użyty przez firmę Xerox w mikrokomputerach Alto (1973); obecnie najpopularniejsze są graficzne interfejsy użytkownika zdefiniowane przez systemy operacyjne Windows, MacOS oraz (dla systemu Unix) Motif i OpenLook.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia