grab
 
Encyklopedia PWN
grab, Carpinus,
rodzaj z rodziny grabowatych (Carpinaceae, dawniej z brzozowatych);
25–35 gat. drzew występujących w Azji (na południe do Himalajów), Europie oraz (pojedyncze gat.) w Ameryce Północnej i Ameryce Środkowej; w Polsce grab zwyczajny, C. betulus, drzewo do 20 m wys.; pospolity na całym obszarze, w Karpatach i Sudetach do 900 m n.p.m.; podstawowy gat. lasów liściastych typu grądów; kora gładka, szara; liście eliptyczne, zaostrzone; kwiatostany męskie w kotkach, żeńskie w gronach; owoc — orzeszek; drewno bardzo twarde, trudno łupliwe, stosowane w przemyśle chem. oraz jako materiał kołodziejski, do wyrobu narzędzi i deszczułki posadzkowej.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Grab zwyczajny, owocująca gałązkafot. T. Zioło-Skałecka/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia