grab zwyczajny
 
Encyklopedia PWN
grab zwyczajny, Carpinus betulus,
drzewo lub wysoki krzew z rodzaju grab, o szarej, gładkiej korze;
wysokość do 20 m; w Polsce pospolity do wys. 900 m n.p.m.; podstawowy gat. lasów liściastych (grądów); drewno bardzo twarde, użytkowe, stosowane m.in. w przemyśle chem. i na klepkę podłogową; odmiany ozdobne sadzone gł. w parkach; wg dawnych wierzeń lud. chronił przed złymi duchami, stąd chętnie obsadzano nim granice gospodarstwa.
zgłoś uwagę

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia