gentry
 
Encyklopedia PWN
gentry
[dżẹntri] Wymowa,
w późnośredniow. i nowoż. Anglii średnia i niższa szlachta;
reprezentowana w Izbie Gmin; wykształciła się z rycerstwa, wprowadzającego w swych dobrach pracę najemną; bogaciła się w toku procesu ogradzania oraz w wyniku wyprzedaży ziemi przez Koronę po 1536; nie stanowiła zamkniętej warstwy społ., kryterium przynależności było posiadanie ziemi; związana polit. z monarchią Henryka VIII Tudora i Elżbiety I; uznawana, wraz ze średnim mieszczaństwem, za siłę sprawczą rewolucyjnych przemian polit. w XVII w.; od przewrotu 1688–89 do reformy wyborczej 1832 jedna z warstw mających decydujący udział w rządzeniu państwem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia