genetyczny poziom glebowy

genetyczny poziom glebowy, poziom genetyczny, poziom glebowy,

część profilu glebowego, mineralna, org. lub org.-mineralna, w przybliżeniu równoległa do powierzchni terenu;

od sąsiednich poziomów odróżnia się m.in. stosunkowo jednolitą barwą, składem chem. i granulometrycznym, strukturą, ilością i jakością związków organicznych. W pol. systematyce wyróżnia się następujące podstawowe genetyczne poziomy glebowe: O — poziom org. nad mineralną częścią profilu glebowego (np. poziom ściółki leśnej), A — poziom mineralno-próchniczny, E — poziom wymywania i przemywania, B — poziom iluwialny (wmywania, wzbogacenia), C — poziom skały macierzystej, G — poziom glejowy (w glebach z oglejeniem pochodzącym od wód gruntowych), M — poziom murszenia, R — podłoże skaliste w glebach niecałkowitych (utworzonych z niejednorodnej skały macierzystej), D — podłoże skał nielitych w glebach niecałkowitych. Wygląd i właściwości genetycznych poziomów glebowych kształtują się w wyniku glebotwórczego procesu, który jednocześnie powoduje specyficzny dla danej gleby układ genetycznych poziomów glebowych zwany budową gleby.