gaon

gaon,

honorowy tytuł nadawany przewodniczący akademii talmudycznych w m. Surze i Pumbedicie w Babilonii;

od końca VI w. do połowy XI w. oraz XII–XIII w. w Egipcie, Damaszku i Bagdadzie; gaona uznawano za najwyższy autorytet w sprawach wiary i interpretacji Talmudu; XVIII–XIX w. tytuł ten nadawano niektórym wybitnym uczonym talmudystom (Eliasz Ben Salomon Zalman).