fotometria astronomiczna

fotometria astronomiczna, astrofotometria,

dział astrofizyki obserwacyjnej obejmujący metody pomiaru jasności obiektów astr. (fotometria integralna), rozkładu energii w ich widmach (spektrofotometria) lub polaryzacji emitowanego promieniowania (polarymetria);

obejmuje metody pomiaru jasności ciał niebieskich (fotometria integralna), ich jasności powierzchniowych, polaryzacji (polarymetria) lub rozkładu energii w ich widmach (spektrofotometria). Pomiary integralne prowadzi się zazwyczaj w jednym z istniejących systemów fotometrycznych, określanych przez charakterystykę przepuszczalności filtru i czułość widmową odbiornika promieniowania; skalę jasności i punkt zerowy systemu fotometrycznego ustala się na podstawie wielokrotnych i możliwie dokładnych obserwacji kilkudziesięciu gwiazd za pomocą standardowego, dla danego systemu, zestawu filtrów i odbiorników (gwiazdy te tworzą zestaw standardów systemu fotometrycznego); podstawowym urządzeniem fotometrii integralnej jest fotometr (astr.). Odmianą fotometru stosowaną do pomiaru polaryzacji światła gwiazd jest polarymetr. Celem spektrofotometrii jest wyznaczenie względnego lub bezwzględnego rozkładu energii w widmie obserwowanego obiektu; kalibracja widma w jednostkach energii wymaga porównania widma obserwowanego ze źródłem laboratoryjnym o znanym rozkładzie energii w widmie; podstawowym urządzeniem spektrofotometrii jest spektrograf (astr.).