etnopsychologia

etnopsychologia

[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

początkowo odrębna dyscyplina zajmująca się badaniem tych cech psychicznych i wytworów duchowych (np. religia, sztuka), które powstają dzięki życiu społ. (uczestnictwu ludzi w kulturze) i w związku z tym są niewytłumaczalne w kategoriach samej tylko psychiki jednostkowej.

etnopsychologia powstała w 2. poł. XIX w. w Niemczech (W. Wundt) jako tzw. psychologia ludów; rozwinęła się w latach 30. i 40. XX w. w USA (M. Mead, R. Benedict, A. Kardiner, R. Linton), koncentrując się na studiach nad związkami typu osobowości z dominującym w danym środowisku etnicznym wzorem kultury, a w czasie II wojny światowej — nad charakterem nar.; współcześnie jej gł. zainteresowania to charakterystyka grup etnicznych na podstawie wyników testów psychol., badania nad psychicznymi uwarunkowaniami stereotypów oraz studia z zakresu etnopsychiatrii, zajmujące się problemami adaptacji grup etnicznych w ich nowym środowisku.