dzieci rabunek
 
Encyklopedia PWN
dzieci rabunek,
zinstytucjonalizowane w III Rzeszy uprowadzenie dzieci, uznanych przez władze niemieckie za „wartościowe rasowo”, w celu ich zgermanizowania; organizowany w czasie II wojny światowej;
dzieci uprowadzano w sposób podstępny lub gwałtowny, wbrew woli rodziców (często po ich zamordowaniu), następnie kierowano do obozów germanizacyjnych, skąd przekazywano rodzinom niemieckim; w celu zatarcia śladów pochodzenia zmieniano dzieciom nazwiska i imiona oraz wystawiano fikcyjne metryki urodzenia. Wśród ofiar rabunku najwięcej było dzieci polskich — ok. 200 tysięcy; po wojnie udało się odszukać zaledwie ok. 30 tysięcy dzieci. Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze traktował rabunek dzieci jako zbrodnię ludobójstwa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia