dukat
 
Encyklopedia PWN
dukat
[wł. ducato ‘księstwo’],
złota moneta o wadze 3,5 g, bita 1285–1797 w Wenecji (cekin);
w XIV–XIX w. naśladowana w różnych krajach europejskich (od XVI w. dukat stał się określeniem każdej złotej monety tej wielkości), w Holandii bita do czasów obecnych; w Polsce pierwsze dukaty (floreny) wybito ok. 1330 za Władysława I Łokietka, w XIV–XV w. w obiegu były dukaty węgierskie, 1528–1831 regularnie bito dukaty polskie; ogólnie przyjętą w Polsce nazwą dla dukat był czerwony złoty.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Dukat gdański Zygmunta I Starego z 1547 (awers i rewers)fot. M. Kowalewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia