talar
duża moneta srebrna o ciężarze 24–31 g, początkowo mająca odpowiadać wartością dukatowi;
[niem. Taler],
talar
Encyklopedia PWN
bity od schyłku XV w.; różnorodne talary były główną monetą w handlu międzynarodowym; na Bliskim Wschodzie i w Etiopii używano talarów europejskich (zwanych talarami Marii Teresy) do połowy XX w.; w Polsce talary były bite (z przerwami) 1529–1814; w XVIII w. w Polsce talar zawierał 8 zł lub 240 gr, od 1794 — 6 złotych.
