deregulacja
 
Encyklopedia PWN
deregulacja
[łac.],
ekon. semantyczne przeciwieństwo regulacji. Wieloznaczny termin, obejmujący wszelkie zmiany zachodzące w strukturach państwowej regulacji i kontroli pod wpływem czynników technologicznych i ekonomicznych, dokonujące się w warunkach gospodarki wolnorynkowej.
W krajach anglosaskich przez deregulację rozumie się działania, w których wyniku bezpośrednią, bieżącą interwencję państwa w ekonomiczne zachowania prywatnych podmiotów (ceny, bariery wejścia i wyjścia z gałęzi) zastępują procesy rynkowe; łagodzenie, uelastycznianie lub zmiany metod regulowania (np. obligatoryjnych zasad postępowania, mających chronić środowisko, bezpieczeństwo pracy, czy konsumenta) są traktowane jako liberalizacja; w krajach kontynentalnej Europy deregulacja jest synonimem reform systemów regulacyjnych, w których współistnieją obok siebie elementy deregulacji, liberalizacji i prywatyzacji; uważa się, że nieskrępowane regulacją decyzje przedsiębiorstw, podejmowane w rzeczywistych warunkach (lub/i potencjalnej) konkurencji ze strony innych firm tej samej gałęzi prowadzą do wyższej efektywności wykorzystania zasobów bez uszczerbku netto dla dobrobytu społecznego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia