certyfikacja
 
Encyklopedia PWN
certyfikacja
[łac. certificare ‘czynić pewnym’],
postępowanie prowadzone przez niezależną jednostkę (organizację lub osobę) w celu wykazania, że istnieje stosowne zaufanie, iż należycie opisany (zdefiniowany) wyrób, proces (postępowanie) lub usługa są zgodne z określonymi wymaganiami, tj. z określoną normą lub innymi dokumentami normatywnymi.
Proces c. składa się z 4 faz: oceny podmiotu c. (wg tzw. listy pytań), badania zgodności opisu wyrobu, procesu lub usługi z określonymi wymaganiami, materialnego badania zgodności wyrobu, procesu lub usługi podczas tzw. auditu certyfikującego dokonywanego przez przedstawicieli jednostki certyfikującej (tzw. auditorów), podjęcia przez jednostkę certyfikującą decyzji o zgodności wyrobu, procesu lub usługi z określonymi wymaganiami i wydaniu certyfikatu. Przy c. wyrobów można wyróżnić c. obowiązkową — wymaganą prawem i c. dobrowolną — wynikającą z wymagań rynku. C. procesów, np. systemów jakości oraz osób, np. auditorów jest dobrowolna. Do przeprowadzania c. są uprawnione jednostki akredytowane np. przez Pol. Centrum Badań i Certyfikacji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia