Polska Norma (PN),
dokument techn. (krajowa norma) do dobrowolnego stosowania, przyjęty w drodze konsensu, zatwierdzony i opublikowany przez Polski Komitet Normalizacyjny;
Polska Norma
Encyklopedia PWN
PN może być wprowadzeniem normy eur. lub międzynar., także w języku oryginału. PN ustalają, do powszechnego i wielokrotnego stosowania, zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub wyników tej działalności, w celu uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w danym zakresie; określają m.in. wymagania stawiane wyrobom, procesom lub usługom, metody badań oraz sposoby wykonywania różnych czynności, podstawowe cechy jakościowe wspólne dla grup wyrobów; określają ponadto powszechnie używane pojęcia, nazwy, oznaczenia i symbole stosowane w różnych dziedzinach, a także metody prowadzenia działalności normalizacyjnej i oceny zgodności (certyfikacja). Pierwszą PN wydano 1925; do 1939 PN nie miały mocy prawnej, od 1953 PN miały charakter przepisów prawa i były zatwierdzane kolejno przez: Państw. Komisję Planowania Gosp., Pol. Kom. Normalizacyjny (od 1961), Pol. Kom. Normalizacji i Miar (od 1972), Pol. Kom. Normalizacji, Miar i Jakości (od 1979). W 1994 PN przywrócono dobrowolny charakter, a ich ustanawianiem zajmuje się Pol. Kom. Normalizacyjny.
