bielenie warzyw
 
Encyklopedia PWN
bielenie warzyw,
zabieg polegający na osłanianiu całych roślin lub ich części przed dostępem światła,
stosowany w uprawie niektórych roślin warzywnych, np.: szparaga, selera naciowego, pora, kardu, kalafiora, cykorii; do osłaniania jest używana ziemia, ściółka, czarna folia, u niektórych warzyw (np. u endywii) wiąże się liście; brak światła powoduje rozkład chlorofilu — bielone warzywa uzyskują barwę białą do jasnozielonej lub jasnożółtej, mają delikatniejszy smak; bielenie warzyw powoduje na ogół obniżenie ich wartości biol., np. w szparagach — zanik β-karotenu i dwukrotne obniżenie zawartości wit. C.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia