bieguny magnetyczne

bieguny magnetyczne,

fiz. fragmenty powierzchni ciała ferromagnet. (lub ferrimagnet.), na których wartości składowej normalnej namagnesowania są różne od zera.

stanowią pozorne źródła tego pola; są pojęciem umownym, dogodnym do opisu długich i cienkich magnesów; biegun magnetyczny, z którego wychodzą linie sił pola magnet. nazywa się biegunem magnetycznym północnym (N), przeciwny — biegunem magnetycznym południowym (S); bieguny magnetyczne jednoimienne odpychają się, różnoimienne — przyciągają się.