biała odmiana człowieka

biała odmiana człowieka, europeidzi,

antropol. jedna z trzech gł. odmian (ras) człowieka, wyodrębnionych 1812 przez G. Cuviera i przyjętych także obecnie przez wszystkie systemy taksonomii człowieka;

obejmuje ludy charakteryzujące się: 1) najjaśniejszą pigmentacją skóry — od białej o odcieniu różowym, aż do brunatnej, 2) barwą i kształtem włosów — od jasnoblond do kruczoczarnych, prostych, poprzez faliste do kędzierzawych, a ponadto także charakterem owłosienia — u mężczyzn często obfite także na tułowiu i kończynach oraz silny zarost twarzy, u kobiet także owłosienie kończyn, gł. dolnych; włosy na przekroju owalne, cienkie lub średnio grube, ustawione w skórze skośnie; z cech budowy twarzy to 3) profil ortognatyczny (ortognatyzm), 4) nos wąski lub średnio szeroki, 5) kości jarzmowe niewydatne, 6) wargi średnio wydatne, 7) szpara oczna szeroko rozwarta, fałda powiekowa bez cech mongoloidalnych, 8) barwa tęczówek od jasnoniebieskiej do prawie czarnej; pierwotne rozmieszczenie białej odmiany człowieka: Europa, północna Afryka, północno-zachodnia Azja.