bawoły,
umowna grupa obejmująca kilka gat. ssaków z rodziny krętorogich, z rodzajów Bubalus, Syncerus i Anoa; dzikie gat. zamieszkują międzyzwrotnikowe tereny Afryki i Azji, związane z wodą;
bawoły
Encyklopedia PWN
podobne do bydła domowego, o masywnej budowie, rogi o przekroju trójkątnym; zamieszkują bagniste lasy lub sawanny Afryki i lesiste mokradła południowej Azji, w okresach suszy odbywają wędrówki w licznych stadach; bawół afrykański, Syncerus caffer, wys. w kłębie do 1,7 m, masa do 900 kg; występuje na terenach nadwodnych południowej i wschodniej Afryki, obecnie rzadki, pod ochroną; bawół indyjski (arni, samica arna), Bubalus arnee, wys. w kłębie do 1,8 m, masa do 1000 kg, o dużych półksiężycowato wygiętych rogach, w dużych stadach zamieszkuje bagniste okolice południowej i wschodniej Azji; od niego m.in. wyprowadza się bawoła domowego; do bawołów zalicza się ponadto anoa.
