bawół domowy
 
Encyklopedia PWN
bawół domowy, Bubalus bubalis,
udomowiona forma bawołu indyjskiego;
wys. w kłębie 135–154 cm, masa ciała krów 400–625 kg; umaszczenie różnorodne; hodowany ze względu na mięso (gł. cielęta), mleko (wys. zawartość tłuszczu — ok. 7%), skóry, także jako zwierzę pociągowe i juczne; od wielkorogich lokalnych ras w Chinach uzyskuje się rogi (dł. do 150 cm) — surowiec do wyrobu galanterii i pamiątek, rozpowszechniony w południowej Azji, aż po Japonię, i północnej Afryce, spotykany też w południowej Europie (Włochy, Płw. Bałkański, Węgry).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia