autonomia moralna

autonomia moralna:

1) niezależność podmiotu działania moralnego (tzn. osoby ludzkiej) od determinującego wpływu różnych czynników (temperamentu, nawyków, namiętności, wychowania, mechanizmów środowiska społecznego); jako podstawowy warunek moralności autonomia moralna gwarantuje prawo wolnego wyboru oraz odpowiedzialności za niego;

2) niezależność od wszelkich norm etycznych z wyjątkiem norm ustalonych przez własne sumienie; w najjaskrawszej postaci występuje w koncepcji etycznej I. Kanta, który uzasadniał autonomię moralną przede wszystkim autonomią woli kierującej się wyłącznie motywem posłuszeństwa względem rozumu praktycznego (imperatyw kategoryczny); w konsekwencji, etyki nie trzeba budować, opierając się na właściwym porządku bytowym lub autorytetach.