automatyczne uczenie

automatyczne uczenie,

proces zachodzący w systemach komputerowych lub — rzadziej — w specjalnie zaprojektowanych układach automatycznych

polega na kumulowaniu doświadczeń zdobywanych w określonej dziedzinie w wyniku wielokrotnego reagowania na sygnały wejściowe (podejmowania decyzji); celem kumulowania doświadczeń jest zapewnienie reagowania układu lub systemu w sposób optymalny wg przyjętego kryterium. Rozróżnia się: a) automatyczne uczenie z trenerem, który w toku prezentowania tzw. serii uczącej przykładowych sygnałów wejściowych daje wskazówki, jak prawidłowo powinien na nie reagować układ; dalsze reakcje (decyzje) układu przebiegają automatycznie; b) automatyczne uczenie bez trenera (samouczące się) — w konstrukcji układu lub programu uczącego się jest zawarta procedura umożliwiająca odróżnienie reakcji (decyzji) podjętych prawidłowo od nieprawidłowych i dokonanie na tej podstawie odpowiednich korekt w sposobie podejmowania następnych decyzji; przykładem automatycznia uczenego z trenerem jest działanie perceptronu, a przykładem uczenia automatycznego bez trenera — działanie niektórych rodzajów sieci neuronowych lub algorytmów genetycznych. W pewnych dziedzinach znajdują już zastosowanie uczące się systemy doradcze.