amunicja

amunicja

[łac. admunitio ‘uzbrojenie’],

środki techn. (naboje, pociski, rakiety, bomby, miny) oraz ich elementy (np. zapalniki, ładunki materiału wybuchowego), środki oświetlające, dymne — służące do niszczenia i obezwładniania różnych celów (siły żywej, sprzętu, obiektów itp.), wywoływania innych skutków (zapalania, zadymiania, oświetlania, skażania terenu itp.), a także pozorowania działań bojowych;

cechą charakterystyczną amunicji jest jej jednorazowe, bardzo szybkie działanie; stosownie do przeznaczenia rozróżnia się: amunicję bojową — przeznaczoną do wykonywania zadań bojowych; amunicję ćwiczebną — używaną do nauki strzelania i do pozorowania działań bojowych (naboje ślepe); amunicję szkolną — wykorzystywaną do nauki budowy i użytkowania amunicji; w zależności od sposobów przemieszczania do celów i użycia amunicję dzieli się na: strzelecką (np. karabinową, pistoletową), artyleryjską, rakietową, myśliwską, sportową, saperską i in., a ze względu na skuteczność rażenia i obszar działania na: amunicję konwencjonalną (o niewielkim obszarze działania) i amunicję niekonwencjonalną (np. pociski z głowicami jądrowymi); amunicja danego rodzaju jest charakteryzowana przez podanie kalibru, masy lub cech szczególnych (np. mina przeciwczołgowa); skuteczność niektórych rodzajów współczesnej amunicji została znacznie podwyższona przez wyposażenie jej w układy sztucznej inteligencji.