aktywna polityka gospodarcza
Encyklopedia PWN
aktywna polityka gospodarcza była zalecana przede wszystkim przez keynesistów (keynesizm), którzy nie wierzyli w możliwość szybkiego przywrócenia równowagi przez mechanizm rynkowy; w zależności od przyczyny szoku proponowali, by rząd szybko reagował, wykorzystując narzędzia stosowane w realizacji polityki pieniężnej (np. przez zwiększenie podaży pieniądza) lub fiskalnej (np. przez zwiększenie wydatków państwa); przedstawiciele nowej klasycznej makroekonomii krytykowali prowadzenie aktywnej polityki gospdarczej; ich zdaniem zakłóca ona regulację rynkową i może nawet przyczynić się do pogłębienia fluktuacji gospodarczych; zamiast aktywnej polityki gospodarczej postulowali prowadzenie polityki gospodarczej opartej na stałych regułach (np. zwiększanie podaży pieniądza proporcjonalnie do tempa wzrostu gospodarczego); przyjęcie przez rządy zasady, że prowadzą politykę gospodarczą opartą na stałych regułach ograniczałoby ich pole manewru, dlatego — mimo krytyki ze strony teoretyków — w praktyce jest prowadzona aktywna polityka gospodarcza.