Socjalistyczna Partia Odrodzenia Arabskiego
 
Encyklopedia PWN
Socjalistyczna Partia Odrodzenia Arabskiego, arab. Hizb al-Bas al-Arabi al-Isztiraki, Hizb al-Ba‘t al-‘Arabi al-Ištirākī, Al-Bas, Baas,
arabska partia polit., oficjalnie utworzona 1953 z połączenia Partii Odrodzenia Arab., zał. 1943 w Damaszku przez M. Aflaka i Salaha ad-Din al-Bitara, oraz syr. Arabskiej Partii Socjalist., zał. przez Akrama al-Hawraniego;
jest partią panarabską (organizacje w wielu krajach arabskich); gł. hasła: jedność, wolność, socjalizm, cel — walka z kolonializmem i imperializmem, utworzenie jednego państwa wszystkich Arabów; negując marksist. ideologię walki klas, S.P.O.A. podkreśla zasadę solidaryzmu i współpracy, uznaje pozytywne wartości islamu; struktura partii jest scentralizowana i autorytarna. Zdobycie władzy przez baasistów w Syrii (1963) i Iraku (1963 i ponownie 1968) zradykalizowało doktrynę społ. partii, zw. baasizmem (VI Kongres 1963), w której opowiedziano się za wprowadzeniem socjalist. porządku społ. i socjalist. stosunków produkcji (w wersji arabskiej); 1966 konflikt w łonie partii spowodował powstanie 2 zwalczających się kierownictw nar., pretendujących do reprezentowania ponadnar. kierownictwa Baas; jeden odłam partii ma siedzibę w Damaszku (Syria), sekr. generalny H. al-Asad (od 1971), drugi — w Bagdadzie (Irak), sekr. generalny M. Aflak (1968–89), następnie Saddam Husajn.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia