Ruś Włodzimiersko-Suzdalska

Ruś Włodzimiersko-Suzdalska, Ruś Zaleska,

dzielnica Rusi Kijowskiej w międzyrzeczu Oki i Wołgi;

w X–XI w. gł. ośr. tej ziemi był Rostów, z czasem na czoło wysunął się Suzdal, a po 1169 stołecznym ośr. południowo-wschodniej Rusi stał się Włodzimierz (dążący do przejęcia roli Kijowa w dziedzinie polit. i kośc.). Po śmierci w. ks. włodzimierskiego Wsiewołoda Wielkie Gniezdo (1212), Ruś Włodzimierzowsko-Suzdalska uległa rozbiciu na dzielnice; wraz z ustaleniem się 1238 panowania Mongołów nominalnym zwierzchnikiem Rusi Włodzimierzowsko-Suzdalskiej był książę, otrzymujący od chana Złotej Ordy nominację (jarłyk) na tron włodzimierski; od czasów Iwana I Kality, otrzymywali ją z reguły książęta moskiewscy; w 2. poł. XIV w. księstwo włodzimierskie, połączone z innymi posiadłościami książąt moskiewskich, utworzyło trzon państwa moskiewskiego.