Pompejusz Sekstus
 
Encyklopedia PWN
Pompejusz Sekstus, Sextus Pompeius Magnus, ur. ok. 68 r. p.n.e., zm. 35 r. p.n.e.,
syn Pompejusza Wielkiego, wódz rzymski;
walczył przeciw Cezarowi w czasie II wojny domowej; po klęsce pod Mundą (45 r.) z powodzeniem kontynuował walkę w Hiszpanii; 43 r. odwołany z wygnania, mianowany przez senat dowódcą floty; opanował Sycylię, skąd blokował zajętą przez triumwirów Italię; po bitwach pod Filippi (42 r.) ostatni obrońca sprawy republikańskiej, usiłował jednak porozumieć się z triumwirami (układ w Misenum, 39 r.); 38 r. zaatakowany przez młodego Cezara (przyszłego Augusta), pokonał jego flotę pod Kume i Messaną; ostatecznie poniósł klęskę pod Naulochos (36 r.); porzucił Sycylię i uszedł do Azji Mniejszej, gdzie usiłował walczyć z Markiem Antoniuszem; pokonany i stracony.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia