Nikaragua. Warunki naturalne

Nikaragua. Warunki naturalne.

Zachodnią i środkową część Nikaragui zajmują pasma młodych gór fałdowych Kordylierów, m.in. Cordillera de Dipilto y Jalapa z najwyższym szczytem kraju — Mogotón (2107 m), Cordillera Isabelia, Cordillera Chontaleña; w zachodniej, aktywnej sejsmicznie części gór, rozległe, śródgórskie zapadlisko tektoniczne z największymi w Ameryce Środkowej jeziorami (Nikaragua — powierzchnia 8400 km², Managua — 1050 km²) oraz liczne czynne wulkany: Concepción (wysokość 1610 m) i Madera (1394 m) na wyspie Ometepe (na jeziorze Nikaragua), Momotombo (1191 m) i in.; we wschodniej części Nikaragui płaska, miejscami zabagniona nizina — Wybrzeże Moskitów; wybrzeże Oceanu Spokojnego wyrównane, Morza Karaibskiego — lagunowe z przybrzeżnymi rafami koralowymi i niewielkimi wyspami. Klimat równikowy, na wschodzie wilgotny z całorocznymi opadami (od 3000 mm do 6000 mm na Wybrzeżu Moskitów), na zachodzie suchszy z porą deszczową od maja do listopada (roczna suma opadów od 1000 mm w kotlinach do powyżej 2000 mm w górach); średnia temperatura miesięczna 26–27°C na nizinach i ok. 20°C w górach. Dobrze rozwinięta sieć rzeczna, zwłaszcza we wschodniej części; do Morza Karaibskiego uchodzą rzeki: Coco (graniczna z Hondurasem), Grande de Matagalpa i San Juan (wypływa z jeziora Nikaragua); na rzekach progi i wodospady. Lasy zajmują 25% powierzchni kraju; na Wybrzeżu Moskitów lasy równikowe (zbliżone do selwy amazońskiej), na pozostałym obszarze — podzwrotnikowe wiecznie zielone i okresowo zrzucające liście; w kotlinach roślinność sawannowa i zbiorowiska kolczastych krzewów. W górach Cordillera Isabella Park Narodowy Saslaya.

Momotombo wulkan (Nikaragua)