Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości
 
Encyklopedia PWN
Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości (MTS), ang. International Court of Justice, fr. Cour Internationale de Justice,
gł. organ sądowy ONZ, utw. 1945;
siedziba w Hadze; statut MTS stanowi integralną część Karty Narodów Zjednoczonych. MTS rozstrzyga spory między państwami (jeżeli wyrażą zgodę na jurysdykcję MTS) oraz wydaje opinie doradcze w kwestiach prawnych na prośbę organów ONZ oraz in. organizacji międzynar. upoważnionych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ; składa się z 15 sędziów wybieranych przez Zgromadzenie Ogólne i Radę Bezpieczeństwa na 9 lat z prawem ponownego wyboru (przewodniczącymi MTS dwukrotnie byli Polacy: 1961–64 B. Winiarski i 1973–76 M. Lachs). Zgodę na jurysdykcję MTS państwa mogą wyrazić: 1) na osądzenie jednego, ściśle określonego, zaistniałego sporu; 2) na wszystkie mogące powstać w przyszłości spory związane z interpretacją lub stosowaniem konkretnej umowy międzynar. (klauzula sądowa); 3) na sądzenie wszystkich sporów o charakterze prawnym z państwami, które przyjęły takie samo zobowiązanie; generalnie wyrażenie zgody następuje przez złożenie jednostronnej deklaracji; pewne kategorie sporów mogą być jednak wyłączone spod jurysdykcji MTS; wyroki zapadają większością głosów i są prawnie wiążące dla stron sporu. Polska złożyła deklarację o przyjęciu obowiązkowej jurysdykcji MTS 21 IX 1990.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia