Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna
 
Encyklopedia PWN
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna, ang. International Organization for Standardization Wymowa(ISO Wymowa),
organizacja założona 1947 w Londynie, w miejsce działającej 1926–42 Międzynarodowej Federacji Narodowych Stowarzyszeń Normalizacyjnych (ISA), w celu ułatwiania międzynarodowej unifikacji norm krajowych;
siedziba w Genewie; skupia krajowe organizacje normalizacyjne. Do podstawowych zadań ISO należy rozwój normalizacji w skali światowej, co ma umożliwiać międzynarodową wymianę dóbr i usług, zapobieganie powstawaniu barier technicznych w handlu oraz rozwój współpracy intelektualnej, naukowej, technicznej i ekonomicznej; wyniki prac są publikowane jako normy międzynarodowe. W 2008 ISO skupiała 117 organizacji krajowych mających status członka pełnego (w tym od 1947 Polski Komitet Normalizacyjny) oraz 40 organizacji o statusie członka korespondenta.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia