Kostaryka. Warunki naturalne
 
Encyklopedia PWN
Kostaryka. Warunki naturalne.
Większą część powierzchni Kostaryki zajmują Kordyliery, na północnym zachodzie — Cordillera de Guanacaste, na południowym wschodzie — Cordillera de Talamanca z najwyższym szczytem Kostaryki — Chirripó Grande (3820 m); czynne wulkany — najaktywniejszy i najwyższy Irazú (3432 m); w środkowej Kostaryce — kotlina śródgórska Meseta Centralna, na północy — obszerna nizina; na zachodnim wybrzeżu płw. Nicoya i Osa. Klimat równikowy wilgotny; roczna suma opadów 1500–2000 mm na zachodzie, 2500–5000 mm na wschodzie; w górach piętra klimatyczne. Główne rz.: San Juan (graniczna), Chirripó. Około 50% pow. Kostaryki pokrywają lasy: równikowe, lasy zrzucające okresowo liście i mieszane lasy górskie; na wybrzeżu M. Karaibskiego namorzyny, nad O. Spokojnym miejscami roślinność sawannowa; w Cordillera de Talamanca rezerwaty wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO; ponadto przyroda jest chroniona w 29 parkach narodowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia