Kolumbia. Gospodarka.
państwo w północno-zachodniej części Ameryki Południowej, nad Oceanem Spokojnym i Morzem Karaibskim (Ocean Atlantycki); jedyny kraj Ameryki Południowej mający dostęp do obu oceanów
Kolumbia. Gospodarka
Encyklopedia PWN
Kolumbia jest krajem rolniczym z rozwijającym się przemysłem; dochody państwa w dużej części uzależnione od cen kawy na rynkach światowych; wartość produktu krajowego brutto wg parytetu siły nabywczej na 1 mieszkańca — 7,2 tys. dolarów USA (2007); w latach 80. XX w. podstawową barierą rozwoju gospodarczego stała się tzw. gospodarka równoległa (nielegalna), związana z narkotykami i obrotem zyskami z narkotyków; struktura wytwarzania PKB: usługi 52,4%, przemysł 36%, rolnictwo 11,5%; zadłużenie zagraniczne wynosi 32,4 mld dolarów USA.
Przemysł. Głównym bogactwem miner. kraju jest ropa naft. wydobywana w dolinie rz. Magdalena i przy granicy z Wenezuelą (27 mln t., 2003); od 1986 Kolumbia jest eksporterem ropy naft. i jej przetworów; wydobywa się węgiel kam., gaz ziemny, magnezyt, rudy żelaza, cynku, miedzi, rtęci i uranu, sól kam., złoto, srebro, platynę i szmaragdy (ok. 95% wydobycia świat.). Produkcja energii elektrycznej 50,4 mld kW·h, z czego ponad 3/4 przypada na elektrownie wodne, reszta pochodzi z elektrowni opalanych ropą naftową; gł. gałęzie przemysłu przetwórczego: przemysł rafineryjny, hutnictwo żelaza i metali nieżel., przemysł elektrotechniczny, maszyn., spoż., chem., włók. (gł. bawełniany), skórz.-obuwn., ceramiczny; rzemiosło; przemysł rozwija się przy znacznym udziale państwa i inwestorów zagranicznych.
Rolnictwo. W rolnictwie występuje nierównomierny podział własności ziemi — 4,3% właścicieli dysponuje 67% pow. użytków rolnych, a ok. 50% ludności wiejskiej nie posiada ziemi (próba reformy rolnej w latach 80.); obszary uprawne zajmują ok. 5% pow. kraju, skoncentrowane gł. na zachodzie i północy, łąki i pastwiska ok. 40%; uprawy o znaczeniu eksportowym: kawowiec (3. miejsce w świecie po Brazylii i Wietnamie), banany, bawełna, trzcina cukrowa, kakaowiec, tytoń, kwiaty (tropik. storczykowate, gł. orchidee), krzew kokainowy, konopie ind.; pozostałe uprawy: ziemniaki, ryż, maniok, kukurydza, olejowiec, pszenica, jęczmień; hodowla bydła, owiec, trzody chlewnej, kóz; rybołówstwo słabo rozwinięte; eksploatacja lasów (drewno, kauczuk).
Turystyka. Kolumbię odwiedza ok. 1 mln turystów rocznie (wpływy z turystyki — 816 mln dol. USA, 2003), gł. z Wenezueli, Ekwadoru, USA, Peru i Kanady. Do gł. atrakcji należą kąpieliska mor., górskie parki nar. i zabytki prekolumbijskie.
Transport i łączność. Sieć komunik. słabo rozwinięta: linie kol. (3,3 tys. km, gł. wąskotorowe) i drogi kołowe (115 tys. km, z czego utwardzone 14%, w tym Droga Panamer.) są usytuowane gł. w środkowej i zachodniej części kraju; na wschodzie prawie wyłącznie transport rzeczny; nośność mor. floty handl.: 55,8 tys. DWT (2005); gł. porty mor.: Buenaventura (największy) i Tumaco — nad O. Spokojnym, Barranquilla, Cartagena i Santa Marta — nad M. Karaibskim; rozwinięty transport lotn. — porty międzynar.: El Dorado (dla Bogoty), Jose Maria Córdoba (dla Medellín), Barranquilla, Cartagena.
Handel zagraniczny. Wartość eksportu 19,3 mld dol. USA (2005), importu — 18,0 mld dol. USA; Kolumbia eksportuje kawę, ropę i produkty naft., węgiel kam., tekstylia, banany, kwiaty, wyroby chem., książki, szmaragdy, bawełnę oraz trudne do oszacowania ilości kokainy i marihuany; importuje się: środki transportu, maszyny, urządzenia elektryczne, produkty chem., metale, wyroby papierowe, paliwa; handel gł. z USA, Wenezuelą, Meksykiem, Ekwadorem.
