Koło Oświaty Ludowej,
tajna organizacja zał. w Warszawie 1882 przez M. Brzezińskiego w celu polit. uświadamiania ludności chłopskiej i szerzenia oświaty na wsi;
Koło Oświaty Ludowej
Encyklopedia PWN
prowadziło pracę oświat. w seminariach nauczycielskich, organizowało kursy ideowo-polit. i pedag. dla nauczycieli szkół lud., a także biblioteki wiejskie oraz działalność wydawniczą; od 1888 współpracowało z Ligą Pol. (od 1893 Ligą Nar.), ZMP „Zet” i organizacją „Łączność”; rozbite 1894 aresztowaniami, reaktywowane przez działaczy Ligi Nar.; gł. działacze: Brzeziński, B. Hirszfeld, N. Jabłonowski, D. i S. Kirkorowie, M. Miłguj-Malinowski, J. Stecki; 1899 jego miejsce zajęło Towarzystwo Oświaty Narodowej; część działaczy K.O.L. utworzyła Lud. Koła Oświaty, które 1905 weszły w skład Polskiego Związku Ludowego; 1883–1905 istniało Kobiece Koło Oświaty Lud. (założycielki: Z. Brzezińska, K. Kulikowska i F. Morzycka) — odpowiednik K.O.L., które m.in. prowadziło tajne komplety organizowane przez C. Śniegocką.
