Kazachstan. Literatura

Kazachstan. Literatura.

Do XIX w. rozwijała się bogata twórczość lud. przekazywana w tradycji ustnej (poematy epickie, m.in. Kambar-Batyr, Kozy-Korpesz i Bajan-Słu oraz baśnie, legendy, pieśni); w 1. poł. XIX w. M. Utemisow podejmował w swych pieśniach motyw walki z uciskiem społ.; w XIX w. ros. uczeni, a także kazas. pisarz i uczony Czokan Walichanow, zaczęli spisywać lud. eposy i poematy epickie. Powstanie literatury pisanej wiąże się z przyłączeniem Kazachstanu do Rosji (poł. XIX w.); twórcą języka lit. i literatury pisanej był poeta i muzyk I. Abaj Kunanbajew; na przeł. XIX i XX w. tworzyli: I. Kobejew — autor pierwszej powieści kazas., oraz poeci akynowie: Żambył Żabajew, N. Bajgin, D. Slimbajew. W okresie przynależności do ZSRR rozgłos zdobyli poeci: S. Sejfullin, B. Iztolin, I. Dżansugurow, oraz prozaicy: B. Majlin, M. Auezow, S. Mukanow; w latach 20. tworzyli ponadto poeci: I. Bajzakow, A. Tokmagambetow, K. Abdulkadyrow oraz prozaicy G. Mustafin, G. Musrepow; 1936 został zał. Związek Pisarzy Kazachstanu; w czasie II wojny światowej powstały patriotyczne dramaty M. Auezowa i A. Abiszewa oraz powieści G. Mustafina. Nowe pokolenie pisarzy kazas. reprezentują prozaicy: Sz. Alimbajew, A. Alimżanow, I. Esenberlin oraz poeci: K. Murzalijew, E. Ibrahim, O. Sulejmanow.