Indusu kultura
 
Encyklopedia PWN
Indusu kultura,
bogata kultura miejska, rozwijająca się ok. 2500–1500 p.n.e. w dorzeczu Indusu (obecnie Pakistan i północno-zachodnie Indie), w okresie przed przybyciem Arjów.
Wykopaliska prowadzone od 1921 w Harappie, od 1922 w Mohendżo Daro, Lothalu i innych miastach, ujawniły ruiny kilku dużych i wielu mniejszych miast, ze śladami planowej zabudowy (kilkupiętrowe budynki, kanalizacja, budowle publiczne; wokół miast fortyfikacje). Znaleziono broń i przedmioty z metali: srebra, złota, ołowiu, miedzi, cyny; przedmioty ozdobne, biżuterię z kamieniami szlachetnymi i z kości słoniowej, figurki ludzkie i zwierzęce. Używano bawełny i wełny; ze zwierząt znano: bawołu, zebu, owcę, słonia, wielbłąda. Podstawą utrzymania były zapewne rolnictwo, rzemiosło i dalekosiężny handel (m.in. z Mezopotamią i Kretą); znaleziono również znaczną liczbę pieczęci z oryginalnym, nieodczytanym dotąd pismem i wyobrażeniami figuralnymi. Część znalezisk ma przypuszczalnie charakter kultowy: był znany kult Bogini-Matki, kult lingi, bóstwa zwanego Proto-Śiwą. Ludność składała się głównie z dwu odmian antropologicznych: typu śródziemnomorskiego i austroidalnego; późniejszy cmentarz w Harappie zawiera czaszki armenoidalne. Kultura Indusu upadła ok. 1500 p.n.e. zapewne wskutek najazdu obcych plemion, ale jej wpływy zachowały się m.in. w sztuce, urbanistyce i religii późniejszych okresów Indii.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Inskrybowana pieczęć stemplowa z Harappy, początek II tysiąclecia p.n.e.fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia