Dżafar as-Sadik
 
Encyklopedia PWN
Dżafar as-Sadik, Ǧa‘far aṣ-Ṣādiq, ur. między 699 a 703, Medyna, zm. 765, tamże,
szósty imam szyicki, teolog, prawnik i badacz tradycji muzułmańskiej;
potomek Alego Ibn Abi Taliba, uważany za wybitnego uczonego, nie brał udziału w życiu polit. państwa; przypisuje mu się stworzenie alegorycznej egzegezy Koranu oraz szkoły prawa szyickiego, zw. szkołą dżafarycką; zajmował się także alchemią i in. naukami tajemnymi; jest uważany za autora Kitab al-dżafr [‘księga wróżb’]; jego decyzja dotycząca mianowania kolejnego imama doprowadziła do rozłamu w islamie i powstania ugrupowania isma’ilitów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia