Barbaricum
 
Encyklopedia PWN
Barbaricum
[łac.],
termin używany w okresie późnego antyku, poczynając od III w. n.e. (poświadczony w inskrypcjach), a rozpowszechniony w IV w. (m.in. przez Ammianusa Marcellinusa) na określenie obszarów położonych w kontynentalnej Europie poza rzymskim limes, tj. na północ od Dunaju i na wschód od Renu;
tereny te były zamieszkane przez ludy określane mianem barbarzyńców; współcześnie pojęcie rozszerzone na wszystkie terytoria znajdujące się poza granicami cesarstwa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia