Azja. Ludność. Języki
 
Encyklopedia PWN
Azja. Ludność. Języki.
Języki używane w Azji należą do kilkunastu rodzin językowych. Najliczniej jest reprezentowana rodzina języków chiń.-tybet. (ponad 1100 mln mówiących, w tym język chiń. ok. 1000 mln); języki rodziny indoeur. (ponad 900 mln): ind., irańskie, język ormiański, języki słow., gł. ros. (ok. 47 mln). Języki rodziny austronezyjskiej (austro-thaj) w Indonezji, na Płw. Malajskim, w Filipinach (ok. 145 mln); języki drawidyjskie w Indiach (ok. 50 mln); języki semickie są reprezentowane gł. przez arab. (ok. 50 mln). Największe terytorium obejmują języki ałtajskie: tur., mong. i tunguskie (z mandżurskim) — Azja Środkowa, Azja Wschodnia i Azja Mniejsza (ok. 92 mln, w tym tur. 85 mln). Odrębnie są klasyfikowane języki — jap. i koreański. Do języków uralskich należą: ugrofińskie i samodyjskie występujące od Uralu po zachodnią i północną Syberię (ok. 360 tys. ludzi). Mniej liczne grupy na terenie Azji stanowią języki: kaukaskie — rodzina kilkudziesięciu języków (ok. 4,5 mln); austroazjat. w Indiach i Indochinach; paleoazjat. w północno-wschodniej Syberii (ok. 30 tys. ludzi); języki izolowane: buruszaski w Himalajach oraz język z wysp Andamanów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia