Atlantycki, Ocean. Warunki naturalne. Ukształtowanie dna
 
Encyklopedia PWN
Atlantycki, Ocean. Warunki naturalne. Ukształtowanie dna.
Charakterystyczną cechą rzeźby dna Oceanu Atlantyckiego są wzniesienia Grzbietu Śródatlantyckiego ciągnące się południkowo na długości ponad 20,3 tys. km przez środek oceanu w kształcie litery S. W okolicy równika rozdziela je głębia Romanche (7856 m) na Grzbiet Północnoatlantycki i Grzbiet Południowoatlantycki. Przedłużeniem Grzbietu Północnoatlantyckiego w Oceanie Arktycznym jest Grzbiet Gakkela. Grzbiet Południowoatlantycki łączy się przez Grzbiet Afrykańsko-Antarktyczny ze śródoceanicznymi grzbietami Oceanu Indyjskiego. Po obu stronach Grzbietu Śródatlantyckiego ciągną się baseny oceaniczne: Nansena, Norweski, Zachodnioeur., Hiszpański, Zielonego Przylądka, Gwinejski, Angolski, Przylądkowy i Agulhas od wschodu oraz Kanadyjski, Amundsena, Grenlandzki, Labradorski, Nowofundlandzki, Północnoamerykański, Gujański, Brazylijski, Argentyński, Południowoatlantycki i Afrykańsko-Antarktyczny od zachodu. Grzbiet Śródatlantycki i dna basenów oceanicznych są zbudowane z typowej (bazaltowej) skorupy ziemskiej oceanicznej; na bazaltach leżą zdiagenezowane osady jury, kredy i paleogenu (głównie muły i iły głębinowe), a wyżej — luźne osady neogenu i czwartorzędu. Szelfy kontynentalne zajmują ok. 9% powierzchni dna Oceanu Atlantyckiego, najszersze są w Oceanie Arktycznym i Morzem Północnym oraz na południe od Nowej Fundlandii i u wybrzeży Argentyny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia