Angola. Gospodarka

Angola. Gospodarka.

Angola jest biednym krajem surowcowym o dużym potencjale gospodarczym, zniszczonym przez wojnę domową, ataki wojsk RPA, odpływ portugalskich specjalistów i brak kadr zarządzających gospodarką. Od 1975 rozbudowywano sektor państwowy; od końca lat 80. próby reprywatyzacji we wszystkich sektorach gospodarki. Złą sytuację gospodarczą pogłębiła wieloletnia susza. Produkt krajowy brutto wg parytetu siły nabywczej (6,5 tys. dolarów USA na 1 mieszkańca, 2007) w 66% jest wytwarzany przez górnictwo (głównie sektor naftowy, wydobycie diamentów) i przemysł przetwórczy, w 10% — przez rolnictwo (uprawa kawy, bawełny, kukurydzy, manioku, bananów, palmy oleistej, orzeszków ziemnych, trzciny cukrowej, hodowla bydła, kóz, owiec i trzody chlewnej); produkcja drewna opałowego (plantacje eukaliptusów i cyprysów).

Przemysł.

Największe znaczenie ma wydobycie ropy naft., gł. w Kabindzie, także gazu ziemnego, soli, diamentów (6 mln karatów, 2003); liczne nie eksploatowane złoża, m.in. rud miedzi, uranu (przy granicy z Namibią) i fosforytów; wydobycie rud żelaza (Cassinga) wstrzymane 1975, nadal zahamowane z powodu niskich cen tego surowca na rynkach światowych. Przemysł przetwórczy słabo rozwinięty, skupiony gł. w miastach; dominuje przemysł spoż. (młyny, cukrownie, browary), włók., obuwniczy, materiałów budowlanych, mydlarski; ponadto produkcja stali surowej, rafinacja ropy naft. (Luanda), montaż samochodów; stosunkowo dobrze wykorzystana energia wód.

Rolnictwo.

Ważną gałęzią gospodarki jest rolnictwo (gł. tradycyjne); grunty orne zajmują ok. 2,5% pow. kraju, gł. w okolicach Luandy, Lobito; uprawa gł. manioku, kukurydzy, batatów, trzciny cukrowej, bananów, palmy oleistej, cytrusów; produkcja żywności nie zaspokaja wewn. potrzeb kraju; po 1975 znacznie spadły zbiory roślin towarowych, zwłaszcza kawy, sizalu, bawełny i in.; hodowla bydła (nie występuje tam mucha tse-tse), kóz, owiec (m.in. karakułowych), trzody chlewnej rozwinięta gł. na południu; w północnej części Angoli i w Kabindzie eksploatacja lasów; produkcja drewna (m.in. mahoń); na wybrzeżu rybołówstwo i produkcja soli z wody morskiej.

Transport i łączność.

Sieć komunik. słabo rozwinięta; w transporcie gł. rolę odgrywa kolej; przez Angolę przebiega transafryk. linia kol. (tzw. kolej benguelska) z Lobito przez Demokr. Rep. Konga, Zambię, Zimbabwe do Beiry w Mozambiku (w czasie wojny domowej czynna tylko na odcinku Lobito–Huambo); inne ważne linie kol. (np. Luanda–Mlanje) są użytkowane sporadycznie; dł. dróg kołowych ponad 51 tys. km, w tym utwardzonych 5,3 tys. km; międzynar. lotnisko w Luandzie; 4 mor. porty handl., lecz jedynie port w Kabindzie nie stracił znaczenia, jego gł. funkcją jest załadunek ropy naftowej.

Handel zagraniczny.

Angola ma dodatni bilans handl. (eksport 9,5 mld dol. USA, import 5,5 mld dol. USA, 2003); eksportuje ropę naft. i gaz ziemny (ok. 90% wartości eksportu), diamenty, produkty rolne, gł. do USA, Belgii, Chin, Tajwanu, Francji, Belgii, Bahamów (diamenty); importuje gł. maszyny i środki transportu z Portugalii, RPA, Holandii, Francji.