Angola. Warunki naturalne
 
Encyklopedia PWN
Angola. Warunki naturalne.
Większą część powierzchni Angoli zajmuje płaskowyż, obniżający się łagodnie w kierunku północno-wschodnim i wschodnim, a stromo opadający (krawędź wys. ok. 800 m) ku wąskiej, nadbrzeżnej nizinie; najwyższą część płaskowyżu stanowi wyż. Bije (Moko, 2620 m); linia brzegowa mało urozmaicona. Klimat podrównikowy, na północy wilgotny, w części środkowej i południowej suchy; średnia temp. w lipcu od 16°C na południu do ok. 22°C na północy, w styczniu odpowiednio 21–28°C; średnia roczna suma opadów od 40–100 mm na południowym wybrzeżu do 800 mm na północnym wybrzeżu oraz 600–1500 mm we wschodniej części Angoli; w głębi lądu pora sucha: od czerwca do sierpnia na północy a od maja do października na południu; na wybrzeżu Angoli duża względna wilgotność powietrza i częste mgły (ok. 40 dni w roku) — wpływ zimnego Prądu Benguelskiego. Gęsta sieć rzeczna; na południowym zachodzie w porze suchej rzeki wysychają; gł. rz.: Kuanza, Kubango, Kunene oraz dopływy Konga (Kasai, Kuango). Większą część powierzchni Angoli porastają widne lasy sawannowe, zrzucające liście w porze suchej (miombo, mopane); w północno-zachodniej części (Kabinda) wilgotne, wiecznie zielone lasy równikowe; na południowym zachodzie suche sawanny; na nizinie nadbrzeżnej, na południe od m. Lobito roślinność półpustynna i pustynna. Liczne parki nar., gł.: Quicama (na wybrzeżu, na południe od Luandy), Bikuar (nad środkowym biegiem rz. Kunene), Mupa (na południu), Cameia (na wschodzie, między rz. Kasai i Luena).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia