histologia
nauka o budowie mikroskopowej, rozwoju i czynnościach tkanek oraz narządów (organów);
[gr. histós ‘tkanka’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
histologia
Encyklopedia PWN
Pierwotnie podstawą histologii były gł. obserwacje pod mikroskopem świetlnym, obecnie metodyka histologiczna posługuje się wieloma technikami, przede wszystkim mikroskopią opt. i elektronową, również hodowlą tkanek i metodami mikrochem.; techniki badawcze stosowane w histologii zostały przeniesione również do histopatologii; współcz. histologia usiłuje jak najgłębiej poznać ultrastrukturę materii żywej oraz zrozumieć wzajemne związki między ultrastrukturą a funkcją; treść badań współcz. histologii jest najbliższa biologii molekularnej. Za twórcę histologii jest uznawany M.F.X. Bichat, który w końcu XVIII w. wprowadził pojęcie tkanki i stworzył (na podstawie samych tylko obserwacji makroskopowych) pierwszą klasyfikację tkanek; termin „histologia” wprowadził 1819 niem. lekarz C. Mayer, który przedstawił nowy podział tkanek, bardzo zbliżony do podziału współczesnego.
