Bernoulliego równanie,
równanie wyrażające zasadę zachowania energii w odniesieniu do ruchu płynu doskonałego, tj. nielepkiego i nieściśliwego; sformułowane 1738 przez D. Bernoulliego.
Bernoulliego równanie
Encyklopedia PWN
W ustalonym przepływie, w polu grawitacyjnym, suma energii kinetycznej, energii potencjalnej wysokości i energii potencjalnej ciśnienia jednostki masy płynu jest stała (const) wzdłuż linii prądu: 
, gdzie v — prędkość przepływu, p — ciśnienie, ρ — gęstość, z — wysokość położenia punktów linii prądu, g — przyspieszenie grawitacyjne; w hydraulice używa się postaci 
(w wymiarze długości), wygodniejszej w zastosowaniach, a w aerodynamice postaci 
(w wymiarze ciśnienia), w której pominięto człon energii wysokości, mający małą wartość (mała gęstość ρ powietrza)
, gdzie v — prędkość przepływu, p — ciśnienie, ρ — gęstość, z — wysokość położenia punktów linii prądu, g — przyspieszenie grawitacyjne; w hydraulice używa się postaci (w wymiarze długości), wygodniejszej w zastosowaniach, a w aerodynamice postaci (w wymiarze ciśnienia), w której pominięto człon energii wysokości, mający małą wartość (mała gęstość ρ powietrza) 
