ściągać
Encyklopedia PWN
bajlif, ang. bailiff, bailie, fr. baillif,
występujący od średniowiecza tytuł urzędników o różnych kompetencjach i randze.
ekon. nazwa instytucji Skarbu Państwa w krajach arabskich, funkcjonująca w takim znaczeniu od czasów panowania 2. kalifa Umara Ibn al-Chattaba.
biurokracja
hierarchiczna, regulowana przepisami organizacja, oparta na określonym w kontrakcie stosunku bezpośredniej zależności służbowej między zwierzchnikiem i podwładnym, której personel przyjmuje wynagrodzenie pieniężne.
[fr. bureau ‘urząd’, gr. kratós ‘władza’, ‘rząd’],
arcykról Irlandii od 1002;
broń używana w różnych konkurencjach;
